ای  مهربان  امشب دلم طاقت ندارد

طفلک به داغ بی کسی عادت ندارد

فردا  نمی آید  خداحافظ  عزیزم !

شمع وجودم بیش ازاین فرصت ندارد

راز دلم را می توان خواند از نگاهی

این پیک بی گیرنده ام پاکت ندارد

گفتی به من عاشق نشوتا میتوانی

عاشق شدن اما مصونیت ندارد

گفتند برگردم ز راه عشق زیرا

این جاده ی متروک امنیت ندارد

هشدار! لیلی نشنود نازکترازگل

اینجا  دل مجنون  اهمیت ندارد

                          خردادماه هفتادوشش

پری

پری نیستم ناز کردن ندارم

گلی بهر ممتاز کردن ندارم

کتابی تهی از حروف و نقوشم

شروعم نکن باز کردن ندارم

نبی نیستم ساحرم ساده انگار

که یارای اعجاز کردن ندارم

تورا می پذیرم هراندازه باشی

توان  ورانداز  کردن  ندارم

همینطور هم آسمان خوب وزیباست

نیازی به پرواز کردن ندارم

بخواهی نخواهی تورا دوست دارم

ولی روی ابراز کردن ندارم

سروده شده به تاریخ: تابستان 77

دلم اسیر  هوسهای  گنگ ومبهوم است
چه سرنوشت من بی ستاره! بدشوم است
عبور میکنم و جاده ها نه همواراست
گذارمن همه از جاده های مختوم است
درون دشت نه آهو نه شیر..حتی گرگ!
به برجهای شکسته غریوه ی بوم است
سراب پشت سراب است و تشنگی بسیار
ودشت خفته به این التهاب محکوم است
...وبی گمان پدرم سیب-هرچه را-گفتند
به جای عشق...رهایش کنید معلوم است
من وتو حضرت حوا و آدمیم اما....
درختهای بهشت من و تو مسموم است