هزاران هزار مرتبه

هزاران هزار حادثه را زیر و رو می کنم.....

تو از پشت کدامین حادثه بر آمدی؟

که چنین روشنم می داری!

از بطن کدامین گیاه باکره رستی؟

که چنین سایه سار عصمتم را به آتش می کشی!

هرچه می کنم....

هر چه می کاوم...

هر چه می جویم...

هیچ حادثه ای را یارای پوشاندن تو نیست

 تو خود بزرگترین رویداد تمام دورانهایی

که یک بار

-فقط یکبار رخ دادی

و چنان ویرانم کردی

که هیچ آفتابی را توان سبز کردنم نیست......

ای  مهربان  امشب دلم طاقت ندارد

طفلک به داغ بی کسی عادت ندارد

فردا  نمی آید  خداحافظ  عزیزم !

شمع وجودم بیش ازاین فرصت ندارد

راز دلم را می توان خواند از نگاهی

این پیک بی گیرنده ام پاکت ندارد

گفتی به من عاشق نشوتا میتوانی

عاشق شدن اما مصونیت ندارد

گفتند برگردم ز راه عشق زیرا

این جاده ی متروک امنیت ندارد

هشدار! لیلی نشنود نازکترازگل

اینجا  دل مجنون  اهمیت ندارد

                          خردادماه هفتادوشش